Er is een media offensief tegen het recht in gezet!
Een ondermijning van het recht door de media. Die mensen die hun God gegeven recht, zo de wet die beschrijft gebruiken als dwazen mensen weg te zetten en mensen angst aan jagen. NIET JE RECHT TE GAAN GEBRUIKEN/ simpel feit in recht jou vrijheid en jouw wil zijn wet in gelijkheid van ieders recht. Zonder autonomie krijgt je geen vervulling van je leven geen ontplooiing van je eigen waarde.
Ik hoor telkens de meest wilde verhalen dus dacht leg dit feit van de autonomie recht beginselen even uit!

WORD HET BEGRIP VAN AUTONOMIE ONTKEND TE BESTAAN DOOR DE MEDIA? Nee dat kan ook niet de media propaganda wil alleen mensen er van af houden. Autonomie betekent letterlijk van eigen recht, dat je jezelf de wet stelt zonder het recht van andere te schenden en de gangbare betekenis is dan ook dat je zelf beslist over hoe je wilt leven. Het beginsel van de autonomie komt onder andere tot uiting in de vrijheid die het burgerlijk recht toelaat aan partijen om zelf de overeenkomsten te sluiten die zij wensen. Het Burgerlijk Wetboek bevat hoofdzakelijk regels van regelend recht, wat in het burgerlijk recht overeenkomt met aanvullend recht, en nauwelijks van dwingend recht. In beginsel kunnen partijen alle mogelijk denkbare overeenkomsten sluiten, zolang deze natuurlijk niet in strijd komen met andere rechtsregels. Het contractenrecht zal bij de beoordeling van de beoordeling van de rechtsgeldigheid van overeenkomsten ook rekening houden met het autonomiebeginsel. WAT MAG DAAR DAN “NIET” VAN TOEPASSING ZIJN?
Vinden we in Artikel 6:237 BW Bij een overeenkomst tussen een gebruiker en een wederpartij, natuurlijk persoon, die niet handelt in de uitoefening van een beroep of bedrijf, wordt vermoed onredelijk bezwarend te zijn een in de algemene voorwaarden voorkomend beding. En dan de opsomming van al die feiten.

1. Autonomiebeginsel
   = De vrije, gelijke Mens en autonome burger kan “vrij handelen” naar zijn eigen inzichten regelen, obv een principieel zelfbeschikkingsrecht, gelijkheidsbeginselen Zelfbeschikking is het recht op eigen keuzen en zelfstandigheid en beschikt over een individueel eigendomsrecht. De wetgever gaat uit van de veronderstelling dat partijen zelf het beste in staat zijn om hun afspraken vorm te geven, het autonomiebeginsel. Het betekent in dit verband dat de meeste regels in het vermogensrecht BW 3 van regelende aard zijn: regelend recht, wat in het burgerlijk recht overeenkomt met aanvullend recht. Dat zijn regels die gelden voor zover partijen niet anders overeenkomen. Aanvullend recht, ook wel subjectief recht, is het geheel van rechtsregels in het verbintenissenrecht BW 6 dat een aanvullende werking heeft op het dwingend contract recht.

● Bekwaamheid is de regel en onbekwaamheid de uitzondering.
U heeft uw publiekrechtelijk mensenrechten en uw privaatrechtelijk zakelijk handels rechten op school geleerd, zo de overheid dit verplicht was te doen, gesteld in art 26 lid 2 UVRM? Nee? Dat klopt die plicht heeft de overheid verzuimt. Behalve 3×3-9 en ieder zingt zijn eigen lied op de kleuter school als kinderliedje WEL van belang art 3:33 BW maar welke kleuter heeft dat begrepen?
Wel dat heeft een rede dan zou u geweten hebben dat u een vrij zelfstandig autonoom mens in de gelijkheid van ieders recht bent! U bent niets minder of meer dan welk ander publiekrechtelijk mens of privaatrechtelijk persoon dan ook.
Begin bij het begin art 1 UVRM, (vrij mens) art 1 Grond wet, (gelijkheidsbeginsel) art 1 Burgerwetboek 1 titel 1 art 1 Vrij mens in rechten en bevoegd dit recht te gebruiken. Een recht geen plicht.
Dus als u IN persoon stapt! ( Op uw het juridisch instrument persona (het rechtssubject) gebruiken wilt, is dit UW handelsnaam de achternaam is dat een vrije keus geen plicht!
Artikel 1:1 BW
1.
Allen die zich in Nederland bevinden, zijn vrij en bevoegd tot het genot van de burgerlijke rechten.
2.
Persoonlijke dienstbaarheden, van welke aard of onder welke benaming ook, worden niet geduld.

• persoonlijke dienstbaarheid / horigheid

staatsrecht (mensenrechten) – bij wet en verdragen verboden vorm van onderdanigheid.
⇒ Wilsautonomie = Ieder rechtssubject kan zijn eigen rechtsleven invullen naar believen
en de rechtshandelingen stellen die hij nodig of nuttig acht.

● volwaardige wil (art 3:33 BW)

● benadeling enkel nietig indien uit wet voortvloeien (art 365 sr art 366 sr art 284 sr art 285 sr art 285b sr art 326 sr art 317 sr art 225 sr art 226 sr art 227 sr enz enz.

• nietigheid privaatrechtelijk is elk strafbaar feit van de wet en vernietigbaar via wetgeving art 3:44 BW art 3:49 BW art 3:50 bw art 3:53 bw als ook in geval van misleiding en dwaling art 6:228 BW Je hebt het recht het privaatrecht te gebruiken maar dus ook te vernietigen de verbintenis op te heffen en er weer uit te stappen.

● Beperking: Dwingend recht (niet van afwijken Dwingend recht is het geheel van rechtsregels waarvan niet mag worden afgeweken. In het burgerlijk recht (privaat civiel recht) staat de vrijheid van de mens en burger voorop, vooral in het verbintenissenrecht. Dat wil niet zeggen dat de wet geen regels geeft, allesbehalve. Drie, in zekere zin zelfs vier boeken van het Burgerlijk Wetboek in Nederland geven zeer gedetailleerd regels voor alle mogelijke eventualiteiten die zich kunnen voordoen als twee personen of twee of meer partijen gewild – dan is er sprake van een overeenkomst – of ongewild – dan is er meestal sprake van onrechtmatig en wederrechtelijk handelen een rechtsbetrekking met elkaar aangaan. )

● Nuances: Vertegenwoordiging (wanneer je jezelf laat vertegenwoordigen geef je je autonomie en vrijheid van handelen uit handen) Houd in dat geval wel rekening met boek 6 verbintenissenrecht jij ook aansprakelijk bent voor wat jouw vertegenwoordiger doet! Art 6:172 BW

2. Wettelijkheids – of legaliteitsbeginsel
   = Natuurlijke personen kunnen enkel rechtspersonen laten ontstaan in de gevallen en onder
   de voorwaarden die de wet bepaald. Ook mensen IN rechtspersoon dienen de regels in privaatrecht te volgen “ook de overheid” via art 2:5 BW en de rechtspersoon heeft geen wil, dus iemand binnen de rechtspersoon dient de wil op een rechtsgevolg in rechtshandelingen te verklaren art 3:33 BW
   De wilsvertrouwensleer, grondslag: Art. 3:33 jo. 3:35 BW Het probleem is echter dat wil en verklaring, vanwege verschillende redenen, nog wel eens uit elkaar willen lopen. De vraag die ontstaat is dan: ‘wat heeft voorrang? De schijn van de verklaring of de afwijkende wil?
   Antwoord: je gedraging Art. 3:35 BW (gerechtvaardigd vertrouwen) stelt dat de schijn voorgaat, voor zover de wederpartij erop heeft mogen vertrouwen dat de verklaring welgemeend was.
   De Recht Handeling komt dan dus gewoon tot stand. In de vertrouwensleer is dus eigenlijk het VERTROUWEN dat de wederpartij aan de verklaring had mogen toekennen, doorslaggevend.
   Heel erg gevaarlijk word het dan ook als die AANNAME op art 3:61 BW word genomen.
   Het grootste belang is altijd duidelijk afwijzen als je iets niet wil.

3 Wilsleer
= Een rechtssubject (persona = de mens IN persoon) kan maar gebonden zijn door zijn wil wanneer dat de werkelijke wil is.
● Ongewilde discrepantie: Wilsleer primeert (gecorrigeerd door vertrouwensleer)
● Gewilde discrepantie = veinzing/simulatie: Inter partes geldt de Wilsleer
4 Vertrouwensleer
= Een derde mag uitgaan van de geuite wil, in plaats van de werkelijke wil, indien hij er
redelijkerwijs mocht van uit gaan dat de geuite wil met de werkelijke wil overeenkomt.
→ ontwikkeld door rechtspraak en is een van de verschijningsvormen van de
vermaatschappelijking van het privaatrecht.
⇒ corrigeert de wilsleer
● Gewilde discrepantie = veinzing, simulatie
● Ongewilde discrepantie tussen de werkelijke en geuite wil
● Onvolwaardige wil
● Schijnmandaat >> dit is een listige kunst greep art 326 SR welke je door een art 21 RV vraag op kunt eisen door vast te stellen dat het dus een niet rechtmatig getekende machtiging is.
●⇒ Als bron van verbintenissen? Ook deze rechtsvraag kun je dus via art 21 RV in stellen gebruik ook met inachtneming van art.150 RV en conform art.156 RV: Niemand heeft het recht een ander het recht te geven mijn recht te schenden.

5 Consensualisme (instemmen met!)
= Overeenkomst komt tot stand door loutere wil overeenstemming
= Vorm-vrij → consensualisme is de regel, plechtige of zakelijke contracten de uitzondering
Het consensualisme houdt in dat een overeenkomst louter door de wilsovereenstemming tot stand komt, zonder enige andere formaliteit. Het consensualisme is één van de drie componenten van de wilsautonomie.
De wilsautonomie houdt in dat iedere persoon vrij is om zijn of haar rechten en plichten te bepalen en dus vrij is om te contracteren.

De wilsautonomie bevat drie belangrijke componenten, namelijk:
• de contractvrijheid,
• de bindende kracht van de overeenkomst en
• het consensualisme.

Het consensualisme is dus één van die componenten.
“Tot de geldigheid van een overeenkomst zijn vier voorwaarden vereist:

• De toestemming van de partij die zich verbindt;
• Haar bekwaamheid om contracten aan te gaan;
• Een bepaald voorwerp als inhoud van de verbintenis;
• Een geoorloofde oorzaak van verbintenis.”

Het principe is dat elke overeenkomst een consensueel karakter heeft, tenzij anders bepaald. Zo is de wilsovereenstemming bij een koopovereenkomst bijvoorbeeld ook voldoende voor de totstandkoming ervan. Hierbij is enkel overeenstemming over de zaak en de prijs vereist, en dus niet de materiële overhandiging van de zaak. Zo komt een huurovereenkomst ook tot stand door wilsovereenstemming.

3. Publiciteitsbeginsel
   = Het bestaan van een rechtspersoon is slechts tegenwerpbaar vanaf de publicatie
   in het uittreksel van de oprichtingsakte. → Derden: waarschuwen en informeren
4. Subsidiariteitsbeginsel
   = Zoveel mogelijk van wat een beschermde persoon nog zelf kan doen, intact laten.
   (Handels(on)bekwaamheid van de te beschermen meerderjarige persoon)
5. Specialiteitsbeginsel
   = De rechtspersoon is slechts titularis van de rechten en plichten die nodig zijn om het doel
   van de rechtspersoon te bereiken.
   (wettelijke specialiteit (door de wet) vs statutaire specialiteit (door de oprichters))
6. Gelijkheidsbeginsel
   = Gelijke gevallen moeten gelijk worden behandeld en ongelijke gevallen moeten ongelijk
   worden behandeld.
   Note: Het gelijkheidsbeginsel is een algemeen principe dat iedere burger (wettelijk) gelijke rechten en een gelijke behandeling in gelijke gevallen toekent. Het gelijkheidsbeginsel kan gerekend worden tot de gelijkheidsrechten onder de grondrechten en/of mensenrechten en is vastgelegd in veel internationale verdragen. Het beginsel heeft met name betrekking op gelijke behandeling ongeacht godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht, nationaliteit, hetero- of homoseksuele geaardheid of burgerlijke staat.
   Precair aan het gelijkheidsbeginsel is dat gelijke gevallen een elastisch begrip is. Een vrouw en een man zijn bijvoorbeeld niet gelijk, maar volgens de geest van het beginsel wel gelijkwaardig.
   Het gelijkheidsbeginsel is een westers begrip en heeft zijn wortels in de Verlichting en het humanisme. Bij de Franse Revolutie was het gelijkheidsbeginsel voor het eerst het uitgangspunt bij de staatsinrichting (égalité naast de liberté en de fraternité). In de 20e eeuw werd als uiting van het gelijkheidsbeginsel het algemeen kiesrecht en het vrouwenkiesrecht in de meeste landen ingevoerd.
7. Relativiteitsbeginsel
   = Enkel een partij kan uit een rechtshandeling gerechtigheid verkrijgen of op grond van een rechtshandeling gehouden zijn. (een rechtshandeling met rechtsgevolgen is altijd een menselijk handelen.)
   ⇒ enkel voor de interne/obligatoire gevolgen (= verbintenissen, R&P: voor partijen uit Rechtspersoon voortvloeien)

• De rechtspersoon kan geen rechten doen ontstaan ten nadele van derden (= Rechtspersoon kan niet rechtstreeks plichten voor derde doen ontstaan)
• De rechtspersoon kan geen plichten ten aanzien van derden doen ontstaan (= Rechtspersoon kan niet rechtstreeks rechten doen ontstaan)

= Overeenkomst komt dus tot stand door loutere wil overeenstemming art 3:35 art 3:33 BW
= Vorm-vrij → consensualisme is de regel, plechtige of zakelijke contracten de uitzondering.

• Een bepaald voorwerp als inhoud van de verbintenis;
• Een geoorloofde oorzaak van verbintenis.”

1. Verrijking zonder oorzaak
   = Een vermogen verarmt en correlatief daardoor verrijkt een ander vermogen zonder
   juridische grond of oorzaak.
   = Algemeen rechtsbeginsel
   = Oneigenlijk contract / quasi-contract (geen meerzijdige Rechts Handelen, rechtsfeit gesteund op een eenzijdig vrijwillig handelen van een natuurlijk persoon)
2. Equivalentieleer
   = Elke fout zonder welke een schade zich niet in concreto zou hebben gerealiseerd, is
   voldoende om volledig aansprakelijk te worden gesteld.
   → Component van het oorzakelijk verband (= de aansprakelijkheid voor eigen daad)
3. Uitvoering te goeder trouw
   = “handelend vanuit zuivere motieven”
   → opgevat in objectieve & normatieve betekenis: obj. maatstaven v redelijkheid & billijkheid
   3 functies:
   ● Interpretatieve functie: wordt uitgelegd zoals partijen hebben bedoeld (= werkelijke
   gemeenschappelijke bedoeling van de contractpartijen) ( is een toepassing op de wilsleer)
   ● Aanvullende functie: aanvullen van lacunes met wat partijen in redelijkheid zouden hebben gewild ( = gedragsregel en verplicht loyale samenwerking tussen partijen bij totstandkoming)
   ● Matigende functie: machtsmisbruik Art 365 Sr Art 284 sr art 273f sr art 285b sr enz